Gesprek met Kees van der Klooster (Zeeland Bode)

 

Dinsdag 24 mei 2011

 

Nog steeds verknocht aan het strand.

 

Kolenboer, fruitteler, agrariër, ijs- en frisdrankverkoper, parlevinker, campingbeheerder, strandjutter.

Het is slechts een greep uit het brede scala aan werkzaamheden dat Kees van der Klooster (†2021) in zijn leven verrichtte.

Altijd in Westerschouwen*, want dat is Kees zijn gebied. Hij werd geboren in ringdorp Burgh, waar zijn vader een brand stoffenhandel dreef en woont sinds 1956 in Westenschouwen, het buurtschap bij de duinen en het strand. Zijn favoriete landschap. „Vroeger liep ik elke morgen om zes uur het duin op om naar de zee te kijken. Maar tegenwoordig heb ik daar geen lucht genoeg meer voor." vertelt de krasse tachtigjarige, die nog wel zijn eigen potje kookt, auto rijdt, en af en toe wandelt en fietst. Kees van der Klooster en zijn vrouw Corrie van Sonsbeek, die twee jaar geleden overleed, kozen indertijd bewust voor Westenschouwen* als woonplaats. „We stonden na de ramp ingeschreven voor een woning toen we er op eens twee gelijk kregen aangeboden. Mijn vrouw, die in rusthuis Duinoord werkte als verzorgende, kon een huis krijgen in het Oostenrijkse dorp in Nieuw-Haamstede en ik kreeg hier aan De Kure een geschenkwoning aangeboden." Het stel koos voor het honk in Westenschouwen omdat dit het dichtste bij het strand lag en niet ver van Burgh waar Kees zijn vader, Leenden van der Klooster, een boomgaard, bouwland en een brand stoffen handel had. „Ik werkte bij hem als fruitteler, agrariër en kolenboer, samen met twee knechten. We bezorgden eierkolen en antraciet in heel Westerschouwen. Zakken van 100 kilo die ik op mijn rug naar de kolenhokken sjouwde." En passant leerde Kees de klanten persoonlijk kennen. „Het ging er vroeger heel gemoedelijk aan toe. Iedereen kwam bij elkaar over de vloer en zei elkaar goedendag"

 

Dat laatste doet de 80-jarige nog steeds. „Ik ben dat zo gewend, maar tegenwoordig kijken mensen soms raar op wanneer je ze groet terwijl ze je niet kennen." Door zijn werk als kolenboer kende Kees buurtschap Westenschouwen reeds voor hij zich er zich 55 jaar geleden met zijn vrouw vestigde. „Er stonden indertijd tien huizen, waarvan een aantal in de duinen," telt hij in gedachten uit. „Een deel werd toen al gebruikt als vakantiewoning. Het huidige horecabedrijf Zeelust was het vakantiehuis van dokter Pilaar", zegt van der Klooster
Toen Corrie en Kees van der Klooster in 1956 in hun geschenkwoning aan De Kure trokken bestond het buurtschap nog grotendeels uit landbouwgrond, boomgaarden en bollenvelden. „Maar er stonden al meer huizen en er was een kleine kruidenierswinkel die 's zomers open was." Die werd gerund door Kees zijn oom, eveneens een Kees van der Klooster. „Als ik geen kolen rondbracht werkte ik in de strandtent die hij ook had. Fietsen stallen ijs en frisdrank verkopen." Kees, die op zijn veertiende begon te werken, 'rolde' in 1960 zelfde toeristenbranche in toen zijn buurman, die boerderij Duinoord en pachtte, overleed. „De eigenaar van de hoeve vroeg of ik zin had om daar een camping van te maken." Zo stond hij aan de wieg van dit recreatiebedrijf. „Ik heb er een hoop werk aan gehad. Het was een janboel van bramen en brandnetels," aldus de krasse oudere die nog steeds met plezier in Westenschouwen woont.

"Ze moeten het hier niet veel gekker gaan maken”

Het is hier in Westenschouwen altijd rustig geweest en dat is het nog. Er zijn overal wel eens uitspattingen, maar het is goed te doen om hier te wonen. Ze moeten het alleen niet gekker maken door hier nog meer campings en restaurants te vestigen, het is genoeg zo," zegt Kees van der Klooster over het buurtschap waar hij 55 jaar geleden kwam wonen. Kees weet nog dat ie toen 'overal' kon lopen. 

„Er waren vooral boomgaarden, akkers en bollen-velden." Op die velden werden onder meer irissen, narcissen en tulpen geteeld. “Vooral aan de Steenweg en Hogeweg. De bollen werden verwerkt in een schuur die hier aan de Steenweg stond, naast mijn huidige woning." Het huisnaam 'Iris' van het pand waarin de 8o-jarige Westenschouwenaar woont herinnert aan die periode.

In zijn jonge jaren was Kees van der Klooster actief als strandjutter. „Ik heb de indruk dat er toen meer aanspoelde dan tegenwoordig. Vooral hout en balken, maar ook wel eens een vat olie dat van een schip was geslagen." Kees liet dat hout schaven en verkocht het als materiaal voor schuttingen. Later toen hij de voormalige hoeve Duinoord had omgevormd tot camping had hij het druk met zijn gasten die hun tenten opzetten tussen de heggetjes waarmee hij de kampeervakken markeerde.

Van der Klooster: „Je zag vroeger geen caravans en het was niet zo vaak mooi weer als tegenwoordig. Soms stormden de tenten twee keer per seizoen stuk Dan ging ik midden in de nacht mijn bed uit om te helpen redden wat er te redden viel."

 

 

* Westenschouwen: Is het buurtschap/dorp.

* Westerschouwen: gemeenten Burgh, Haamstede,

 

  Noordwelle, Renesse, Serooskerke. 1961-1997.